W latach 70-tych piłka koszykowa dziewcząt i chłopców stała się w naszej szkole drugą – obok piłki ręcznej chłopców – dyscypliną wiodącą. Reprezentacja naszej szkoły stanowiła czołówkę województwa przemyskiego, wielokrotnie uczestnicząc w finałach wojewódzkich szkół ponadpodstawowych Sukcesy naszej szkoły w tej dyscyplinie sportu to w dużym stopniu zasługa opiekunki i trenerki koszykarzy i koszykarek – Pani Marii Deręgowskiej, która przeniosła treningi, zarówno dziewcząt, jak i chłopców, z małej sali szkolnej do hali sportowej. To ona z pełnym zaangażowaniem i poświęceniem, wykorzystując swoją wiedzę i talent trenerski, bezinteresownie poświęciła wiele godzin na stałe podnoszenie poziomu umiejętności technicznych i taktycznych swoich podopiecznych, motywując ich do coraz lepszej gry, a co za tym idzie – do sukcesów. Dlatego w pełni zasłużyła na wdzięczność wychowanków, sportowców oraz Dyrekcji Szkoły.

W czasie „ostatniego pożegnania Pani Profesor” padły piękne i wzruszające słowa, które są dowodem tej wdzięczności uznania:

„Zmarła Maria była nie tylko nauczycielką wychowania fizycznego, wybitną trenerką koszykówki, ale także mentorką, która prowadziła kroki uczniów na drodze zdrowia i aktywności fizycznej. Jej pasja, zaangażowanie i oddanie sprawiały, że każdy z jej uczniów oraz współpracowników czuł się doceniony i wsparciem otoczony.

Dziękujemy, Ci Mario za wszystkie lekcje, które nie tylko kształtowały ciała, ale także umysły i charaktery. Dziękujemy za cierpliwość, za troskę, za każdy uśmiech, który rozświetlał dni na zajęciach. Byłaś nie tylko nauczycielką, ale także przyjacielem dla wielu z nas. W tych chwilach trudnych do opisania, warto pamiętać o tym, co zostawiłaś po sobie. Twoje dziedzictwo nie zniknie – będzie kontynuowane w każdym z kroków, w każdym ćwiczeniu, w każdym wysiłku, przez Twoich następców, młodsze koleżanki i kolegów nauczycieli.”